En alleen de vogels vliegen van Oost- naar West-Berlijn.
Omdat ze soms in het westen soms ook in het oosten willen zijn.
Een aantal jaar geleden droomde ik de tekst van het liedje “Over de muur” van het Kleine Orkest. Aan het begin sloeg ik er niet echt op aan. Totdat ik mezelf in de auto hardop het liedje hoorde zingen. Ineens trof het me: het is niet alleen Berlijn, het gaat over mij. Twee kanten hebben, de muur, de gebrokenheid en de wens erbovenuit te vliegen.
Functioneel én funest
Ik moest afgelopen jaar aan het liedje denken. Toen ik een groep begeleidde en zag hoe we verbonden zijn: we breken wat heel is. We zetten allemaal muren in gebieden die één zijn. Dit breken doen we in onszelf door te zeggen: dit ben ik wel en dit ben ik niet. Ik ben een harde werker en geen luilak. Ik ben aardig en niet onaardig. Ik ben dienstbaar en niet egoïstisch. Ik ben rechts en niet links.
De muurtjes zijn eerst hulp. De splitsing, het onderscheid brengt kader en zorgt voor concentratie. Doordat er een afgescheiden deel is kun je je aandacht beter richten. Hier is niets mis mee. Sterker nog: het is functioneel.
Het levert pas problemen op als je teveel hecht aan één van de twee kanten. Bijvoorbeeld: “ik vind mezelf prettiger als ik rationeel ben”. Nog meer moeilijkheden zijn er als er oordeel komt over wat er aan de andere kant van de muur is: “het ratio is belangrijker dan voelen, voelen is soft”. Of ontkend wordt dat er überhaupt een muur is: “ik voel nou eenmaal niets”. Dan krijgt de muur een andere functie: het andere buiten houden. Het leven speelt slechts op één helft. Je gaat op halve kracht.
De vrije vogels
Centraal in het nummer “Over de muur” zijn de vogels. Zij vliegen boven de gescheidenheid uit. Zij zijn vrij van (politieke) voorkeur. Sterker nog: ze halen voeding aan beide kanten. Hier is een belangrijke aanwijzing voor onze eigen muurtjes. Wees als de vogels. Ontstijg de dualiteit en laat je voeden door beide kanten.
En de vogels vliegen van West naar Oost Berlijn
Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten
Over de muur, over het ijzeren gordijn
Omdat ze soms in het oosten, soms ook in het westen willen zijn
Omdat er brood ligt soms bij de Gedächtniskirche
Soms op het Alexanderplein
Ik droomde over dit nummer toen ik net een relatie had met Frank (mijn man). Ik was zoekende. Van nature was ik all-in of all-out in relaties, er was geen tussengebied. Dit liep altijd op niets uit. Ik besloot mezelf te doseren. Ik zette een muurtje waarmee mijn overgave en passie ingekapseld werden. Wilde niet teveel instappen en ook te niet weinig.
Toen ik de droom écht aannam en boven de muur uit vloog, zag ik dat ik altijd al vol verbinding én vol reserves ben. Het klopt: beiden voeden me. In onze relatie verdween de muur zodra ik hem van boven zag. Overgave en reserves gingen samen.
- Welke muren heb jij in jezelf gebouwd?
- Wat mag geen onderdeel zijn van je leven?
- Hoe wil je zeker wel of zeker niet zijn?
Wil jij muurtjes in jezelf overstijgen? Vrije(re) vogel worden? Neem contact op. Of kijk bij de ITIP Opleiding.
